We waren alletdrie thuis: mijn man, Linde en ik.
Man kwam terug van de dokter: ziek. Hij zit op de zetrel en ziet vanuit de kelder rook komen.
Ik ben aan het strijken en het ruikt net alsof ik op een plastiek tekening van een shirt het gestreken en het ijzer er blijven aanplakken is.
Man komt mij zeggen dat de kelder zo onder de rook zit dat hij er niet in kan: BRANDWEER bellen.
Linde nemen.. een dekentje voor haar, mijn jas en buiten wachten tot die komt.
Kelder brand en ik wacht... wachten duurt lang ook al was de brandweer daar direkt.
Linde huilt ik leg haar aan de borst. Er vliegen gedachten door het hoofd en dan staan ze plots te blussen.
Buren roepen mij binnen en ik tril over het hele lijf. Ik begin te huilen.
Ze weten de oorzaak niet en ik kan je verzekeren dat je dan niet gerust meer bent.
Nu een hele miserie van paperassen en verzekering en dan zwijgen we nog over de stank die er nu nog hangt.
Hopelijk kunnen we snel verkopen en naar het nieuwe huis gaan. Helaas moeten we eerst dit huis wat herstellen van de brand alvoor we terug de verkoop in gaan.
Katrien